سرکشی در کودکان تاحدی طبیعی است
به گزارش ویرلن از وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا : همیشه به وفور دیده ایم که در همه زمانها ،بسیاری از کودکان در برابر خواستههای والدین خود ایستادگی میکنند.این تمرد درواقع بخشی از رشد و بزرگ شدن طبیعی آنان است که در برگیرنده آزمودن بایدها و نبایدهای والدین و انتظاراتشان میشود.بنابراین میتوان اینگونه گفت که این سرکشی بهنوعی باعث شناخت تواناییهای خود و همچنین حد ومرزهای خانواده است و در ضمن بهنوعی کودک بهطور غیر مستقیم میل به استقلال خود را بیان میکند .آنها بالهای استقلال خود را باز میکنند و گاه با اینکار موجب تعارضات کوچکی در خانوداه میشوند .اما وقتی این قضیه شدت پیدا کند و دایم با یک الگوی پایدار خانواده و کودک در تعارض و تنش باشند ،مشکلات جدی به وجود می آیند.
نافرمانی و بهقول عموم جامعه حرف گوش نکردن کودک میتواند علل متفاوتی داشته باشد.گاهی عامل اصلی انتظارات غیر معقول خانواده و والدین است.گاهی مربوط به شرایط خلقی و روحی کودک میباشد.که آن هم بی ارتباط با مشکلات وی در مدرسه و خانه نیست.گاهی هم خانواده تحت استرسهایی است که روی اعضای خانواده ، اثر میگذارد.
دلیل سرکشی همیشگی کودک خود را پیدا کنید
اگر کودکتان دچار نافرمانی مزمن است باید علل آشفتگی های درونی او را بررسی کنید .اگر این تمرد یک مدل ثابت و همیشگی بوده که تا اواسط کودکی او هم ادامه داشته است،قطعا باید شرایط خانواده را بررسی کرد.
-اعضای خانواده تا چه حد به یکدیگر احترام میگذارند؟
-آیا افراد خانواده برای عقاید ، ارزشها ،حریم خصوصی و علایق یکدیگر احترام قائل هستند؟
-خانواده برای حل تعارضات خود چه میکند؟
-آیا عدم تفاهم ها با حرف زدن و منطق حل میشود یا اینکه خانواده دائم در کشمکش و درگیری است؟
-آیا کتک زدن و فریاد زدن بر سر کودک زیاد اتفاق می افتد؟
-آیا کودک در پیشرفت دروس مدرسه مشکل دارد و دوستان زیادی ندارد؟
-آیا استرس و فشار خاصی روی کل اعضا یا فردی از خانواده است ؟
از کودک خود راجع به دلیل سرکشیاش سوال کنید
این عوامل باید به دقت بررسی شوند ولی اگر کودک شما فقط اخیرا دچار قدری سرکشی و بدخلقی شده و به دیگران احترام نمیگذارد،به سادگی با او حرف بزنید و از او بپرسید علت چیست؟میتوانید به او بگویید که اخیرا متوجه تغییرات او شده اید و اینکه او با قبل فرق کرده و حس میکنید مشکلی دارد.با کمک خود کودک، شما میتوانید علت اصلی را پیدا کنید .این اولین مرحله در کمک به کودکتان برای عوض کردن رفتارش میباشد.
واکنش والدین چگونه باید باشد؟
اگر در قبال کودک نافرمان،شما هم عنان اختیار را از کف بدهید و بخواهید با داد و فریاد و تنبیه بدنی او را به راه بیاورید ،راه اشتباهی در پیش گرفته اید.اینگونه، کودک به نافرمانی خود بیشتر ادامه میدهد.اما زمانی که با او آرام برخورد کنید و سعی کنید مثل همیشه رفتار نمایید ،به کودک با احترام تذکر بدهید و حرف بزنید مطمئنا بیشتر اثرگذار خواهد بود.او از شما می آموزد که باید به دیگران احترام بگذارد .زمانی که او نافرمانی و بیاحترامی کرد،قدری او را از محیط دور کنید و صبر کنید تا آرام شود.
به رفتارهای خوب کودکتان،عکس العمل مثبت نشان دهید
زمانهایی که کودک،خوب رفتار میکند و با احترام و ادب رفتار میکند و فرمانبردارتر میشود از فرصت استفاده کنید و رضایت و خشنودی خود را به او نشان دهید.بگذارید کودک بفهمد خوب بودن او، حتی به مقدار کم هم ،دیده شده است.به رفتارهای خوب او،عکس العمل مثبت و بارزی نشان دهید.مثلا برای آن کار خاص جایزه بگیرید.همیشه بخاطر داشته باشید تقویت و تشویق یک کار آن را تثبیت میکند.
چه زمانی کمکهای متخصصان لازم است؟
-اگر لجاجت و نافرمانی کودک شما طولانی مدت است و او هم در مدرسه و هم درخانه مشکل دارد.
-وقتی علیرغم تمام تلاش شما ،انجام مکالمات منطقی و حفظ خونسردی تان باز هم کودک سرکش باشد.
-وقتی بطور عمومی کودک شما ناخشنود است و گاهی در مورد ناامیدی و عدم دوست داشتن دیگران و نداشتن دوست خوب و حتی گاه در مورد خودکشی حرف میزند.
-وقتی الگوی ثابت و پایدار خانواده شما در پاسخ به تمرد کودک همیشه نزاع و جنگ و درگیری است.
-وقتی شما یا همسرتان یاحتی کودک در شرایط استرس آور تمایل به مصرف داروها یا الکل دارید.
اگر روابط بین فردی،در خانواده شما مشکل دار باشد و عدم همکاری وجود داشته باشد،ابتدا باید خودتان را درمان کنید تا فرزندتان از شما الگوبرداری اشتباه نکند.اگر این مشکلات را در سنین پایینتر حل کنید میتوانید مشکلات متعاقب تمرد کودکتان را در آینده کم کرده و یا از بین ببرید.
کلید موفقیت شما تشخیص زودهنگام و شروع درمان مناسب خواهد بود!