محققان دریافتند که بیماری صرع حتی در صورت نبود تشنج، بر اساس تغییرات فعالیت قلب قابل تشخیص است.
به گزارش ویرلن از پایگاه اینترنتی یونایتدپرس، محققان دانشگاه کیس وسترن دریافتند تغییرات در سیستم عصبی اتونوم یا خودکار وضعیت بیمار را مشخص می کند و درمان برای عادی سازی آن می تواند به کنترل بیماری صرع کمک کند.
سیستم عصبی اتونوم یا دستگاه عصبی خودکار، سیستمی حرکتی است که با تنظیم عمل عضلات صاف، عضله قلبی و غدد در ارتباط است.
سیستم عصبی پاراسمپاتیک زمانی که کودکان مبتلا به صرع بیش از کودکان سالم می خوابند، تنفس را کنترل می کند و ضربان قلب کودک را کاهش می دهد و مشخص شد که همین امر در کودکانی هم که مشکل نورولوژیکی ندارند و تنها همان تغییرات در فعالیت قلب آنها وجود دارد، صدق می کند.
‘روبرتو فرناندز گلان’ استادیار مهندسی برق و علوم کامپیوتر در دانشگاه کیس وسترن، در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: نتایج مطالعات ما در باره تغییرات ضربان قلب در بیماری صرع به افزایش فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک در مدت خواب اشاره دارد. اما ما نمی دانیم که آیا این فعالیت غیرعادی همزمان با صرع و یا بخشی از یک رابطه علت و معلولی است.
محققان داده های دستگاه ثبت ضربان قلب و دیگر داده های مربوط به ۹۱ کودک و بزرگسال مبتلا به صرع و ۲۵ کودک سالم و بدون اختلال عصبی را در مدت ۳۰ دقیقه خواب سبک، بررسی کردند.
گرچه هیچیک از کودکان در طول این تحقیق دچار تشنج نشدند، اما محققان متوجه افزایش ضربان قلب در طی دم و کاهش آن در بازدم شدند و دریافتند که ضربان آهسته تر قلب، در کودکان مبتلا به صرع قابل تشخیص بود.
این محققان گزارش دادند که تغییرات ضربان قلب با اثرات فعالیت سریع عصب واگ (vagus nerve) در کودکان مبتلا به صرع مطابقت دارد. هر چه فعالیت عصب واگ سریعتر می شود ضربان قلب بیشتر کاهش می یابد.
عصب واگ یا واگوس (پنوموگاستریک) طولانی ترین عصب مغزی و دهمین زوج اعصاب مغزی از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعیدن غذا، صحبت کردن، فعالیت های پاراسمپاتیک و هاضمه نقش دارد. این عصب مانند بیشتر اعصاب مغزی از ساقه مغز آغاز می شود و به شاخه های متعددی تقسیم می شود.
این مطالعه نشان می دهد داروها می توانند به سیستم عصبی خودکار کمک کنند که توان کمک به کنترل صرع را بازیابد اما این مطالعه هنوز به تحقیق بیشتری نیاز دارد.
صرع حالتی است که فرد مبتلا به حمله های مکرر تشنج می شود. صرع مسری نیست، در هر دو جنس ممکن است رخ بدهد و معمولاً بین ۱۴-۲ سالگی شروع می شود.
این مطالعه در مجله Neurophysiology چاپ شد.
منبع:ایرنا
