گاهی اوقات چنین حرفهایی را از زبان مردم می شنوم که ” من برای سفر ساخته نشده ام. غذاهای عجیب و غریب، آدمهای متفاوت و… . بگذارید زندگی روزمره خود را دنبال کنم حداقل می توانم با این روند تا ۶۰ سال آینده زندگی خود را پیش بینی کنم.” خب، شاید شما هم چنین حرفهایی را شنیده باشید و یا خودتان از همین دسته باشید. ولی من شدیدا اعتقاد دارم برای همه لازم است که در طول عمر خود گوشه ای از این جهان پهناور را دیده باشند. می پرسید چرا؟ برای فهمیدن پاسخ، دلایل زیر را بخوانید.
۱٫ یادگیری
به گزارش ویرلن ؛در حین سفر شما با چیزهایی رو به رو می شوید و درس هایی از زندگی یاد می گیرید که معمولا با خانه ماندن با آنها مواجه نخواهید شد. با چشمان خودتان می بینید که در دنیا چه می گذرد و دیدگاهتان نسبت به زندگی عوض می شود. سفر همچنین برای یادگیری مهارتهای عملی چون یادگیری زبان جدید بسیار مفید است.
۲٫ آشنایی
اصلا مهم نیست که به کجا سفر می کنید و به تنهایی یا به همراه کسی به سفر می روید. آنچه که مهم است این است که با سفر کردن شما با افراد دیگر و خود دنیا آشنا می شوید. اگر شخصی اجتماع گریز هستید که هیچ در غیر این صورت با سفر کردن به یک منطقه شما با آن کشور آشنا می شوید، زندگی روزمره مردمان آن کشور را تجربه می کنید و با بوها و طعم های جدید آشنا می شوید. هیچ تصویر یا نوشته ای نمی تواند به شما آن حسی را دهد که خودتان از نزدیک از آن مکان جدید دریافت می کنید.
۳٫ درک بهتر
سفر از شما فردی فهمیده تر و مهربانتری می سازد. معمولا تصورات ما نسبت به مردم، ادیان و کشورها بر اساس شنیده هایمان صورت می گیرد. زمانیکه خودتان به مکانی سفر می کنید و از نزدیک با آن منطقه آشنا شوید، متوجه می شوید که مردم به صورت ذاتی و جدا از اعقاید و مذهبشان، چقدر مهمان نواز، مهربان و کمک کننده هستند و به این نتیجه می رسید که شنیدن کی بود مانند دیدن.
۴٫ یادگیری قدرشناس بودن
به هنگام سفر، شما زندگی و دنیا را به گونه دیگری می بینید و همچنین یاد می گیرید قدر عافیت را بدانید و نسبت به داشته هایتان شاکر و قدرشناس باشید. برای مثال زمانیکه آرزوی زندگی در کشوری را دارید که در طول سال همیشه تابستان است با سفر به آنجا قدر چهارفصل بودن کشور خود را بیشتر می دانید.
۵٫ خارج شدن از کنترل
بیایید با هم صادق باشیم، اکثر ما ترس از دست دادن کنترل مسائل را در وجود خود داریم. زمانیکه همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، مضطرب می شویم. با سفر کردن متوجه می شوید که هر چقدر هم با برنامه ریزی به سفر نروید بازهم گاهی اوقات کنترل امور از دستتان خارج می شود و چاره ای جز بیخیال بودن ندارید. و می دانید چه می شود؟ یاد می گیرید که بی خیال بودن و رها کردن امور به حال خودشان بعضی اوقات چقدر لذت بخش است.
