دسته‌ها
توریسم گردشگری گردشگری

آبشارهای شگفت انگیز ایگواسو

شهر ایگواسو

 به گزارش ویرلن؛ فوز دو ایگواسو (دهانه رود ایگواسو) نام شهری است که در مرز آبشارهای ایگواسو قرار گرفته است. ایگواسو یکی از شهرهای بزرگ استان پارانا می باشد. جمعیت شهر حدود ۲۶۵۰۰۰ نفر و در ۶۵۰ کیلومتری غرب کوریتیبا (مرکز استان پارانا) قرار گرفته است.
از مهمترین ویژگی های شهر ایگواسو گردشگری و تنوع فرهنگی است. حدود ۸۰ ملیت با اکثریت ایتالیایی، پرتقالی، چینی، پارگوئه ای و آرژانتینی در این شهر زندگی می کنند. پایه اقتصاد این شهر توریسم می باشد و بعد از آن تجارت و خدمات نیز در سال های اخیر توسعه یافته است.
بر اساس تحقیقاتی که توسط مؤسسه گردشگری برزیل (Embratur) انجام شده، در سال های اخیر ایگواسو بعد از ریو پر بازدید کننده ترین مقصد گردشگری تفریحی در برزیل بوده است. بر اساس گزارش روزنامه گاردین، گردشگران بریتانیایی ایگواسو را به عنوان محبوب ترین مقصد گردشگری انتخاب کردند و شبکه CNN ایگواسو را در لیست ۱۴ مقصد رمانتیک دنیا قرار داد.
اقلیم ایگواسو جنب حاره است و دو فصل دارد: تابستان گرم و مرطوب و زمستان سرد و خشک. متوسط دمای سالانه ۲۳ درجه سانتی گراد است و در تابستان به ۴۰ درجه و در زمستان به ۵- درجه می رسد. در اکثر زمان های سال ایگواسو آفتابی است.

تاریخ
در سال ۱۵۴۹ یک سیاح اسپانیایی به نام کابزا دو واکا در حال پیاده روی در مسیر رودخانه، آبشارهای عظیمی را کشف کرد و آنرا Quedas de Santa Maria نامید که بعدها به Quedas del Iguazu تغییر نام داد. ایگواسو یک اسم بومی از قبایل گوارانی امریکای جنوبی به معنی آب بزرگ می باشد.
تا سال ۱۸۶۰ این منطقه مشترکاً متعلق به برزیل و پاراگوئه بود، اما پس از جنگ با پاراگوئه، آبشار ها به عنوان قلمرو برزیل شناخته شدند. این منطقه تقریباً خالی از سکنه بوده و تا سال ۱۸۹۷ فقط یک گروه نظامی در آن حضور داشتند.
در سال ۱۹۱۰ منطقه ایگواسو به یک روستا به نام «Vila Iguazu» و در سال ۱۹۱۴ با حمایت مقامات سیاسی به شهر تبدیل شد. در سال ۱۹۱۶ آلبرتو سانتوس دومونت (هوانورد و مخترع مشهور) از منطقه بازدید کرد و تحت تأثیر زیبایی های آن قرار گرفت و پیشنهاد داد که دولت به این منطقه توجه ویژه ای داشته باشد. در سال ۱۹۳۹ ایگواسو به پارک ملی تبدیل شد. در دهه ۶۰ تا ۸۰، با ساخته شدن پل دوستی و سد ایتایپو شهر ایگواسو از رونق چشمگیری برخوردار شد.

آبشارهای ایگواسو
آبشارهای ایگواسو در مرز آرژانتین و برزیل شامل ۲۵۷ آبشار در مسیری به طول ۷/۲ کیلومتر می شود که به عنوان یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا انتخاب شده و در لیست میراث طبیعی یونسکو به ثبت رسیده است.
آبشارهای ایگواسو از رودخانه ای به همین نام سرچشمه گرفته و در مرز استان میسیونز آرژانتین و استان پارانا در برزیل قرار دارد. این آبشار رودخانه را به دو قسمت رود بالایی و رود پایینی تقسیم می کند. این رود تا شهر کوریتیبا (مرکز استان پارانا) ادامه می یابد. بیشتر رودخانه در خاک کشور برزیل و بیشتر آبشارها در خاک آرژانتین قرار دارد. در واقع آبشار به شکل J می باشد و ۸۰ درصد آن مربوط به آرژانتین و ۲۰% آن مربوط به برزیل می باشد.
ارتفاع هر یک از آبشارها بین ۶۰ تا ۸۲ متر می باشد. تعداد آبشارهای کوچک بسته به سطح آب در زمان های مختلف سال بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ آبشار می باشد. تقریباً نیمی از جریان آب به درون شکافی به نام گلوگاه شیطان می ریزد. گلوگاه شیطان U شکل است؛ ۸۲ متر ارتفاع، ۱۵۰ متر عرض و ۷۰۰ متر طول دارد. هرساله به دلیل فرسایش آبی، ۳ میلی متر از لبه های بازالتی دهانه آبشار کاسته می شود. آب ایگواسوی پایین در دره ای جمع شده و به رودخانه پارانا می ریزد، که در مقابل آن سد ایتایپو بسته شده است. محل تلاقی جریان های آب، مرز بین برزیل، آرژانتین و پاراگوئه می باشد. ایگواسو سالانه جریان آب متوسط ۱۷۴۶ متر مکعب بر ثانیه را تولید می کند و بعد از آبشار نیاگارا رتبه دوم را دارد.
ایگواسو معمولاً با آبشارهای ویکوتوریا در مرز بین زامبیا و زیمباوه مقایسه می شود و نسبت به ویکتوریا عریض تر می باشد. مه و قطرات آبی که از گلوگاه شیطان این آبشار به هوا بلند میشود از ۳۰ تا ۱۵۰ متر ارتفاع دارد.
نزدیک ترین فرودگاه بین المللی به آبشارهای ایگواسو فرودگاه بین المللی فوز دو ایگواسو (IGU) می باشد. این فرودگاه بین مسیر شهر به آبشار قرار دارد. ایرلاین های TAM، GOL و Azul از شهرهای اصلی برزیل پروازهای مستقیمی به فوز دو ایگواسو دارند.
از فرودگاه فوز دو ایگواسو می توانید با سوار شدن یک تاکسی یا اتوبوس تا ورودی پارک ملی ایگواسو بیایید. به منظور افزایش بازدید از پارک، همچنین کاهش اثرات منفی زیست محیطی، اتوبوس های دو طبقه مدرنی با چشم انداز پانوراما و با ظرفیت ۷۲ مسافر، بازدید کنندگان را جابجا می کنند. شما می توانید در مسیر ورودی پارک تا آبشار که ۱۰ دقیقه طول می کشد، حیوانات با ارزشی نظیر یوزپلنگ، پروانه، راکون، میمون پرگو، مار مرجانی، توکان، طوطی و تمساح کیمن را ملاحظه کنید. پیاده رویی در طول دره طراحی شده که تا پایین گلوگاه شیطان ادامه دارد.
این آبشار شامل چندین آبشار کوچکتر است که تنها با تماشای آن از هلی کوپتر میتوانید به شکوه و زیبایی آن پی ببرید. امکان استفاده از هلی کوپتر در سمت برزیل وجود دارد. مدت پرواز بر روی آبشار بین ۷ الی ۱۰ دقیقه می باشد و هر هلی کوپتر ظرفیت سوار کردن ۴ مسافر را دارد.
در هر دو کشور هم در برزیل و هم در آرژانتین قایق های تندرو مشهور به ماکوکو سافاری وجود دارند که تجربه رفتن در زیر آبشارهای زیبا را برای مسافرین فراهم می کنند. مسیرهای راهپیمایی برای رسیدن به آبشارها نیز یکی از به یاد ماندنی ترین لحظات را برای گردشگران رقم میزند. تماشای رنگین کمان و شکوه ریزش آبشارها، آسمان آبی و هوای پاک و بالاخره شادی وصف ناپذیر خیس شدن در زیر آبشارها هیجانی ست که “باید” امتحان کرد.
رستوران پورتو کانوس، بهترین رستوران واقع در کنار آبشار ایگو آسو می باشد و از بالکون رو به آبشار و فضای داخلی برخوردار است. غذای این رستوران به صورت بوفه می باشد و تنوع بسیار بالایی دارد.
پارک پرندگان
پارک پرندگان یک باغ وحش خصوصی در کنار پارک ملی ایگواسو می باشد که در سال ۱۹۹۴ تأسیس شده است. در این پارک شما می توانید تماس نزدیکی با ۱۰۲۰ پرنده از ۱۵۰ گونه مختلف برقرار کنید. این پارک ۵/۱۶ هکتار وسعت دارد و در میان جنگل های بارانی آتلانتیک انبوهی قرار گرفته است. شما در فاصله نزدیکی می توانید گونه های زیبای طوطی مکائو و توکان را مشاهده کنید. در این پارک از گونه های در حال انقراض پرندگان محافظت می شود.
داستان این پارک از زمانی شروع شده که به دنیس کروکامپ و خانواده اش در نامیبیا یک جوجه طوطی اهدا شد و این ماجرا باعث شده به پرندگان علاقه مند شوند. سپس یکی از دوستانشان پیشنهاد ایجاد پارک کروکودیل ها را در ایگواسو به او داد، اما او یک پارک پرندگان ایجاد کرد. او به همراه همسرش آنا این پارک را در نزدیکی آبشار ایگواسو ایجاد کردند.
در این پارک می توانید پرندگان بین نظیر و زیبایی از قبیل Casuares، Corujas، Tucan، Ararajubas، Ema و Faisoes را از نزدیک ببینید.
سد ایتایپو
سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل (شهر ایگواسو) زده شده، طولانی‌ترین سد جهان می باشد. این سد در سال ۱۹۹۴ از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است. ایتایپو در قالب یک پروژه دوجانبه و بر رودخانه پارانا میان دو کشور برزیل و پاراگوئه ساخته شد. ۱۸ واحد مولد برق این سد قادر به تولید ۱۴گیگا وات برق است.
با مشاهده آمارهایی که اخیراً از میزان انرژی تولیدی این سد به دست آمده‌اند، می‌توان به عظمت سد ایتایپو پی برد. نیروگاه ایتایپو در واقع ۱۷ درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و ۷۵ درصد انرژی پاراگوئه را تأمین می‌کند.
این نیروگاه همچنین محل بزرگی برای جذب توریسم محسوب می‌شود. تاکنون بیش از ۱۰ میلیون نفر از ۱۶۲ کشور جهان از این سد نیروگاهی بازدید کرده‌اند. لازم به ذکر است که برزیل صنعتی ترین کشور آمریکای لاتین است و برای کسب انرژی لازم برای صنایع خود شدیداً به نیرویی که این سد تولید می‌کند نیازمند است.

Subway Surfers

Shell Shockers

Crazy Roll

Minecraft

Cut the Rope

Solitaire

PUBG

Tunnel Rush

LOL Beans

slope game

Temple Run

Cat Trap Game

Free Racing

Moto X3M

Clash of Clans

Run 3

Snakes

Wordle